Halloween

ประวัติความเป็นมา วัน Halloween

ประเพณีนี้ได้รับการสืบทอดมาหลายชั่วอายุคน นับว่าเป็นวันสำคัญอันหนึ่งของคริสต์ศาสนา นิกายคาทอลิก ซึ่งพจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล แห่งราชบัณฑิตสถานได้จัดทำคำอธิบายถึงประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจของ "ฮัลโลวีน" ไว้ดังนี้ ในคริสต์ศาสนา นิกายคาทอลิก Halloween เป็นคำภาษาอังกฤษ เพี้ยนมาจากคำ All Hallows Eve ซึ่งแปลว่าวันก่อนวันสมโภชนักบุญทั้งหลาย โดยวิธีตัดต่อ Hallow + Eve = Halloween คำ Hallow เป็นคำแองโกลแซกซัน แปลว่าคำให้ศักดิ์สิทธิ์ ตรงกับภาษาเยอรมันว่า heiligen ในปัจจุบันนิยมใช้คำมาจากภาษาละตินว่า sanctify คำ Hallow ยังมีใช้ในบทสวดอธิษฐานเก่าๆ เช่น Hallowed be thy Name (ขอพระนามจงเป็นที่สักการะ) คำ Hallow ยังแปลว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ผู้ศักดิ์สิทธิ์ นักบุญ คำ All Hallowmas จึงแปลว่า วันสมโภชนักบุญทั้งหลายในปัจจุบันใช้คำว่า All Saints Day คู่กับ Christmas ซึ่งแปลว่า วันสมโภชพระคริสต์หรือคริสต์มาสนั่นเอง วันก่อนวันสมโภชคริสต์มาสมี Chrismas Eve ที่นิยมเรียกว่า คืน (ก่อน) คริสต์มาส วันก่อนวันสมโภชนักบุญทั้งหลายก็มี All Hallowmas Eve ซึ่งต่อมาย่อเป็น Halloween โดยมีงานรื่นเริงและพิธีกรรมทางศาสนาเช่นเดียวกับคืนคริสต์มาสชาวคาทอลิกพร้อมใจกันเลื่อนพิธีกรรมทางศาสนาไปหลังวันสมโภชนักบุญทั้งหลาย และเรียกว่า วันวิญญาณในแดนชำระ (All Souls Day) เพื่อให้คู่กับวันสมโภชนักบุญทั้งหลาย (All Saints Day)

ทำไม วันฮาโลวีน ถึงเป็นวันที่ 31 ตุลาตม

ประวัติความเป็นมาอีกฉบับหนึ่ง ให้คำอธิบายถึงที่มาที่ไปของวันนี้ได้อย่างน่าสนใจเลยทีเดียว เป็นความเชื่อของชาวเซ็ลต์ (Celt) เป็นกลุ่มชนพื้นเมืองในประเทศอังกฤษ โดยเชื่อว่าทุกวันที่ 31 ตุลาคมของทุกปี จะเป็นวันที่ประตูนรกถูกเปิดขึ้นมา บรรจบกับมิติโลกมนุษย์กันอย่างพอดี ทำให้เหล่าวิญญาณพยายามหาทางเข้าสิงมนุษย์ ซึ่งวิธีการแก้ไขเพื่อป้องกันไม่ให้วิญญาณเข้าสิงคือ "การปลอมตัว" ทำตัวเป็นผีเสียเอง ด้วยการตกแต่งต่างๆ นานาให้ดูน่ากลัวที่สุด เทียนและระบบทำความร้อนก็จะถูกดับ เพื่อให้ร่างกายเกิดความหนาวเย็นเปรียบเสมือนร่างกายที่ไร้ซึ่งชีวิต ส่วนบ้านเรือนจะถูกตกแต่งให้ดูน่าสะพรึงกลัว และผู้คนต่างส่งเสียงเพื่อทำการขับไล่เหล่าวิญญาณชั่วร้ายอีกทีนึง ทั้งนี้ หลายคนต่างสงสัยว่าทำไมสัญลักษณ์ของวันฮัลโลวีน ถึงเป็นหัวฟักทองแกะสลักสีส้ม เจ้าฟักทองนั้นมีชื่อว่า Jack O Lanterns เป็นตำนานของชาวไอริช ที่เป็นนักมายากลขี้เมาและได้ทำข้อตกลงกับปีศาจตนหนึ่ง ในกรณีที่เขาเสียชีวิตแล้ว เขาขอเพียงแค่ไม่ไปทั้งสวรรค์หรือนรก เมื่อถึงคราวชีพจรดับปีศาจตนนั้นจึงมอบถ่านอันคุกรุ่นให้แก่ Jack เขาจึงนำไปใส่ไว้ในหัวผักกาดเพื่อคอยปัดเป่าความหนาวเย็น ต่อมาชาวไอรีชจึงแกะหัวผักกาด และนำถ่านมาใส่เช่นกันเพื่อเป็นสิริมงคลในการปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายตลอดทั้งปี เมื่อกาลเวลาผ่านไปประเพณีดังกล่าวเริ่มแพร่หลายไปสู่ประเทศอเมริกา แต่หัวผักกาดเป็นสิ่งที่หายาก จึงนำลูกฟักทองมาแกะสลักแทน และนี่คือจุดเริ่มต้นของสัญลักษณ์สีส้ม และสีดำ ทั้งนี้ สีดำบ่งบอกถึงความมืดมิดช่วงเวลากลางคืน ส่วนสีส้มคือแสงสว่างที่ลุกโชติ เพื่อขับไล่ปีศาจนั่นเอง

รู้ประวัติฮาโลวีนกันแล้ว..เป็นไงค่ะ..พี่ไทยอย่างเราๆก็รับหมดเนอะ..ทุกเทศกาล 555

History

วันนี้..มาต่อตามสัญญา..มาแนะนำประวัติของไวน์ค่ะ^^

16th century wine press

Main article: History of wine
Archaeological evidence suggests that the earliest production of wine, made by fermenting grapes, took place in sites in Israel, Georgia and Iran, from as early as 6000 BC.These locations are all within the natural area of the European grapevine Vitis vinifera.
A 2003 report by archaeologists indicates a possibility that grapes were used together with rice to produce mixed fermented beverages in China as early as 7000 BC. Pottery jars from the Neolithic site of Jiahu, Henan were found to contain traces of tartaric acid and other organic compounds commonly found in wine. However, other fruits indigenous to the region, such as hawthorn, could not be ruled out. If these beverages, which seem to be the precursors of rice wine, included grapes rather than other fruits, these grapes were of any of the several dozen indigenous wild species of grape in China, rather than from Vitis vinifera, which were introduced into China some 6000 years later.

Wine boy at a symposium
The oldest known evidence of wine production in Europe is dated to 4500 BC and comes from archaeological sites in Greece. The same sites also contain the world’s earliest evidence of crushed grapes. In Ancient Egypt, six of 36 wine amphoras were found in the tomb of King Tutankhamun bearing the name "Kha'y", a royal chief vintner. Five of these amphoras were designated as from the King's personal estate with the sixth listed as from the estate of the royal house of Aten. Traces of wine have also been found in central Asian Xinjiang, dating from the second and first millennia BC.
In medieval Europe, the Roman Catholic Church was a staunch supporter of wine since it was necessary for the celebration of Mass. In places such as Germany, beer was banned and considered pagan and barbaric, while wine consumption was viewed as civilized and a sign of conversion to Christianity. Monks in France made wine for years, storing it underground in caves to age.
In the Islamic world, wine was forbidden during the Islamic Golden Age. After Geber and other Muslim chemists pioneered the distillation of wine, however, it was legalized for cosmetic and medical uses. In fact, the 10th-century Persian philosopher and scientist Al Biruni described recipes where herbs, minerals and even gemstones are mixed with wine for medicinal purposes. Wine became so revered and its effect so feared that elaborate theories were developed about which gemstones would best counteract its negative side effects.

Wine

Wine is an alcoholic beverage made from the fermentation of grape juice. The natural chemical balance of grapes is such that they can ferment without the addition of sugars, acids, enzymes or other nutrients. Wine is produced by fermenting crushed grapes using various types of yeast which consume the sugars found in the grapes and convert them into alcohol. Various varieties of grapes and strains of yeasts are used depending on the types of wine produced.
Although other fruits such as apples and berries can also be fermented, the resultant "wines" are normally named after the fruit from which they are produced (for example, apple wine or elderberry wine) and are generically known as fruit wine or country wine (not to be confused with the French term vin du pays). Others, such as barley wine and rice wine (e.g. sake), are made from starch-based materials and resemble beer and spirit more than wine, while ginger wine is fortified with brandy. In these cases, the use of the term "wine" is a reference to the higher alcohol content, rather than production process. The commercial use of the English word "wine" (and its equivalent in other languages) is protected by law in many jurisdictions.
Wine has a rich history dating back to around 6000 BC and is thought to have originated in areas now within the borders of Israel, Georgia and Iran. Wine probably appeared in Europe at about 4500 BC in what is now Bulgaria and Greece, and was very common in ancient Greece, Thrace and Rome. Wine has also played an important role in religion throughout history. The Greek god Dionysos and the Roman equivalent Bacchus represented wine, and the drink is also used in Christian and Jewish ceremonies such as the Eucharist and Kiddush.
The word "wine" derives from the Proto-Germanic *winam, an early borrowing from the Latin vinum, "wine" or "(grape) vine", itself derived from the Proto-Indo-European stem *win-o- (cf. Ancient Greek οῖνος - oînos, Aeolic Greek ϝοίνος - woinos).Similar words for wine or grapes are found in the Semitic languages (cf. Arabic ﻭﻳﻦ wayn) and in Georgian (ğvino); some consider the term to be a wanderwort, or "wandering word".

วันนี้แวะมาแนะนำความเป็นมาของไวน์น้า

ยังมีต่อๆๆ..ช่วงนี้อาจอัพบล็อคบ่อยนิดนึง..เพราะว่างจัด

55555

ยังไงก็..พรุ่งนี้ฟังผลสอบแล้ว..ก็ขอให้เพื่อนๆโชคดีกัลด้วยจ้ะ

แล้วก็ขออานิสงฆ์จากเพื่อนๆแบ่งมามั่งก็ได้ 5555

การผลิตกลิ่นของน้ำหอม

ผู้คนส่วนใหญ่มักจะคิดว่า กลิ่นของน้ำหอมที่ได้จากต้นไม้นั้น จะมาจากดอกไม้แต่น่าประหลาดใจมากส่วนอื่นๆของต้นไม้นั้นเราก็นำมาใช้ทำน้ำหอมได้ ไม่ว่าจะเป็น ลำต้น ใบไม้ เนื้อไม้ ผล เมล็ด เปลือก และยางไม้ นอกจากส่วนต่างๆ ที่กล่าวมานี้ เรามาทำความรู้จักกับ ชนิดของต้นไม้ ที่คนปรุงน้ำหอม นำมาใช้ในการทำน้ำหอม ที่นิยมนำมาใช้มาก ในอันดับต้น ๆ ดังนี้

Balsam : เป็นยางไม้หอมชนิดหนึ่ง ที่มีลักษณะคล้ายขี้ผึ้ง Balsam ที่นิยมในแวดวงการผลิตเครื่องหอมในปัจจุบัน เป็นอันดับต้นๆ ก็คือ Balsam จากประเทศเปรู

Bergamot : ก็คือมะกรูดนั่นเอง ส่วนของมะกรูดที่ใช้สกัดทำน้ำหอมก็คือ บริเวณเปลือกของลูกมะกรูด กลิ่นหอมที่สกัดจากผิวของลูกมะกรูดส่วนใหญ่จะนำไปใช้ทำน้ำหอมสำหรับผู้หญิง

Frankincense : เป็นยางไม้หอมจากต้นไม้จำพวก Boswellia เจ้าต้นไม้ชนิดนี้เป็นต้นไม้ขนาดเล็กที่เจริญเติบโตทางตอนใต้ของ Arabia และ Somalia ซึ่งยางไม้ชนิดนี้เป็นส่วนสำคัญมากในการทำเครื่องหอมสมัยอาณาจักรโรมันโบราณ ในยุคปัจจุบันเราใช้ Frankincense เป็นส่วนผสมของน้ำหอมสมัยใหม่ ถึง 13 %

Galbanum : เป็นยางไม้ของต้น ยี่หร่า จากประเทศ lran เจ้า Galbanum จะมีกลิ่นออกไปทาง Spicy

Jasmine : ต้นมะลิใช้เป็นส่วนผสมหลักของน้ำหอมในปัจจุบัน มากกว่า 80% เป็นรองก็แค่ดอกกุหลาบ พันธุ์ของมะลิที่นิยมใช้ทำน้ำหอมก็คือ มะลิ จากประเทศ สเปน หรือที่เรียกกันว่า Royal Jasmine ซึ่งใช้มากที่สุดในยุโรป มาตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 แล้ว Royal Jasmine นี้จะเป็นส่วนผสมในการทำน้ำหอมที่แพงที่สุดเพราะว่า จากมะลิ 500 ปอนด์ จะกลั่นออกมาใช้ทำน้ำหอมได้แค่เพียง 0.1% เท่านั้น

Labdanum : เป็นหยดเล็ก ๆ ของยางไม้จากใบของต้น Cistus ที่ขึ้นอยู่ในตะวันออกกลาง เราใช้ยางไม้ชนิดนี้ ถึง 33% ในการทำน้ำหอมในปัจจุบัน

Lavender : เป็นส่วนผสมหลักในกาทำน้ำหอมมานานแล้ว นับตั้งแต่สมัยกรีก - โรมันโบราณ ครั้งหนึ่งในประเทศฝรั่งเศส เคยปลูกต้น Lavender นี้ถึง 5000ตันต่อปีมาแล้ว

Lamon : ผิวของผลมะนาวเป็นส่วนผสมที่จำเป็น ในการทำน้ำหอม ที่ต้องการให้ได้กลิ่นหอม ที่สดชื่น สดใส มีชีวิตชีวา

Lily of the Valley :ในช่วงเริ่มแรกของการทำน้ำหอมนั้นเราได้กลิ่นหอมของดอก Lily โดยการใส่ดอก Lilyลงไปในน้ำมัน แต่ในปัจจุบันเราใช้กรรมวิธีที่ทันสมัยโดยสกัดเอากลิ่นหอมของ Lily ออกมาด้วยเครื่องมือที่ทันสมัย เราใช้ Lily เป็นส่วนผสมในการทำน้ำหอมประมาณ 14% ในปัจจุบัน

Myrrh : เป็นยางไม้จากต้น Myrrh ซึ้งพบได้ใน Arabia,Somalia และ Ethiopia ในสมัยโบราณเขาใช้ยางไม้ชนิดนี้ทำเป็นยาสมุนไพร และใช้ทำน้ำยาดองศพ แต่ในปัจจุบันนักปรุงน้ำหอมบอกว่าคุณสมบัติที่เด่นของ Myrrh นี้คือ มันเป็นตัวช่วยให้กลิ่นของน้ำหอมติดร่างกายทนทานยิ่งขึ้น

Neroli : ได้จากการกลั่นจากดอกของต้นส้ม ชื่อ Neroli นี้ได้มาจากในช่วง หลังทศวรรษที่ 16 โดยภรรยาของเจ่าชายอิตาลีคนหนึ่งใช่ Neroli ผสมในน้ำที่เธออาบ ทำให้กลิ่นหอมนี้เริ่มเป็นที่แพร่หลายในยุโรป แต่จริงๆแล้ว Neroli เข้ามาในยุโปนานแล้ว ตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 โดยชาวอาหรับเป็นผู้นำเข้ามา ในปัจจุบันใช้เป็นส่วนผสมในการทำน้ำหอมถึง 12%

Oak Moss : เป็น Lichen ที่อยู่ตาม ต้นโอ๊ก ต้นสน และต้นไม้อื่นๆ ในแถบเทือกเขาทางเหนือของแอฟริกา และ ยุโรป เราใช้ Oak Moss เป็นตัวยึดกลิ่นน้ำหอมไว้ไม่ให้ระเหยไปเร็ว

Rose : เป็นส่วนผสมในการทำน้ำหอมที่สำคัญมาก ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน เรียกได้ว่าเป็นส่วนผสมที่ Classic ในการทำน้ำหอมเลยก็ว่าได้ กวีชาว Greek ที่ชื่อ Sappho เรียกดอกกุหลาบไว้ว่า "Queen of the Flowers" แต่ก่อนกุหลาบจะเจริญเติบโตได้ดีในฝรั่งเศส แต่ต่อมาได้มีการพัฒนาให้ปลูกในส่วนอื่นๆได้ เช่นในจังหวัด Kazanlak ของ Bolgaria และก็มี Egypt , Morocco และที่อื่นๆอีกมากมาย กลิ่นหอมของกุหลาบที่แตกต่างทั้ง 17 กลิ่น เรานำมาใช้ทำน้ำหอมมากถึง 75 %

Sandalwood : เป็นไม้หอมประเภทเดียวกับไม้จันทร์ ไม้หอมคุณภาพดีนี้ส่วนใหญ่จะมาจากประเทศอินเดีย และ อินโดนีเซีย

Tree Moss : พืชจำพวกมอสที่เราใช้ทำน้ำหอมนี้ส่วนใหญ่จะเกาะอยู่ตามต้นโอ๊ก และ ต้นสน มอสนี้ส่วนใหญ่จะทำเป็นน้ำหอมสำหรับผู้ชาย

Viole : เราได้กลิ่นหอมจากต้น Viole นี้จากดอก ใบ ของมัน ที่ใช้ในการทำน้ำหอม แต่ในปัจจุบันต้น Viole มีราคาแพงมาก เขาจึงใช้การสังเคราะห์กลิ่นจาก Violet แทน

Credit : http://www.thainame.net/